Kościół parafialny pw. św. Mikołaja w obecnym kształcie zbudowano w latach 1904-1906 według projektu Rogera Sławskiego z Poznania. Utrzymany w stylu neobarokowym, orientowany, czyli z częścią prezbiterialną mieszczącą ołtarz główny zwróconą ku wschodowi (łac. oriens - „wschód”) — w stronę grobu Chrystusa w Jerozolimie, murowany z cegły, o otynkowanych elewacjach. Jest największą budowlą sakralną wielewskiego sanktuarium. Zbudowany z inicjatywy ks. Jana Fethke na miejscu drewnianego kościoła z 1728 r. Po śmierci ks. Fethke budowę kościoła dokończył ks. Józef Szydzik. Kościół konsekrował 7 lipca 1912 roku ks. biskup pomocniczy Jakub Klunder. Został wpisany do rejestru zabytków w 1998 roku.


NAJCENNIEJSZE ZABYTKI W KOŚCIELE:

  • Łaskami słynący, barokowy obraz Matki Bożej Pocieszenia, malowany olejem na płótnie. Wykonany w XVIII w., przeniesiony do Wiela z Chojnic w 1852 r. Obraz zdobi metalowa dekoracja barokowa ze srebrnej blachy, częściowo złoconej, w postaci sukienek Matki Boskiej i Dzieciątka, korony Matki Bożej, krzyżyka z opaską na kuli ziemskiej oraz kilku wotywnych plakietek
  • dwie barokowe nastawy ołtarzowe:
    • o na ścianie nawy północnej z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej i św. Józefa
    • o na ścianie nawy południowej z obrazem św. Barbary i św. Jana Nepomucena
  • trzy XVIII-wieczne ołtarze barokowe przeniesione z kościoła drewnianego z 1728 r.
    • rokokowa monstrancja
    • mosiężny lawaterz (umywalka) i wieczna lampa z XVIII w.
    • barokowe kielichy 
  • Sanktuarium Męki Pańskiej zbudowane w latach 1915-1927 wg projektu Teodora Mayra z Monachium.